"...κάτσε μάνα ρε!"

Την περίμενε καιρό αυτή τη μέρα.
Εξω απ΄το μικρό μαγαζάκι της κυρα -Καίτης πολύχρωμοι χαρταετοί στημένοι στην σειρά .
Μικροί,μεγάλοι,για όλα τα γούστα κι όλα τα βαλάντια.
Πήγαινε εκεί κάθε μέρα .
Τους χάζευε,ρώταγε τις τιμές κι έφευγε.
Το χαρτζηλίκι δεν ήταν ακόμα αρκετό.
Επρεπε να υπολογίσει και τα υπόλοιπα.
Καλούμπα και κορδέλες για την ουρά.

Οι πρώτοι αετοί εμφανίζονταν δειλά στον ουρανό από τις πρώτες μέρες της αποκριάς.
Το παιχνίδι τότε κράταγε καιρό.
Στο απέναντι οικόπεδο μαζεύονταν τ'αγόρια της γειτονιάς.
Μόλις άκουγε τις πρώτες φωνές έτρεχε αμέσως έξω.
“ελα ...έλα ...τώρα που φυσάει!”
“κάτσε μάνα ρε...”
“Αμόλααα!”

Η γειτονιά είχε λίγα κορίτσια
Κι αυτά δεν έβγαιναν στο δρόμο γαι παιχνίδι.
Προτιμούσαν να παίζουν στις αυλές ,με τις κούκλες και τα κουζινικά τους.
Αυτή δεν είχε ούτε κούκλα ,ούτε κουζινικά.
Ετσι προτιμούσε το δρόμο με τ'αγόρια.

Μάθαινε μαζί τους όλα τα μυστικά.
Πόσο μήκος πρέπει νά'χει η ουρά,πως φτιάχνουνε τα ζύγια,
που βάζουνε τα ξυραφάκια για να ρίξουνε τους αετούς των αντιπάλων της '”αλλης γειτονιάς”
“Ζήτωωωω ....έκοψεεεε!!!”

Οταν το χαρτζιλίκι ήταν πια αρκετό πήγαινε τρεχάλα στην κυρα-Καίτη.
Ομως πάντα ο αετός που είχε διαλέξει είχε πια πουληθεί.
Δεν πειράζει...αυτή είχε τ'αγόρια!
Διάλεγε τα χρώματα,αγόραζε χαρτί γλασέ ,κόλλα,κορδέλες και καλούμπα.
Τ'αγόρια έτρεχαν στο κοντινό μαραγκούδικο και της έφερναν τα ξύλα.
Επεφταν όλοι με τα μούτρα.
Αλλος έκοβε τα χαρτιά,άλλος έδενε τα ξύλα,άλλος ετοίμαζε τα ζύγια και την ουρά.
Σε λίγο όλοι έτρεχαν στον οικόπεδο.
“ελα ...έλα ...τώρα που φυσάει!”
“κάτσε μάνα ρε...”
“Αμόλααα!”

Ο Νίκος .... το “φιλαράκι” ....που “εφυγε “ από την άσπρη σκόνη....
Ο Μανώλης .....ο “συμμαθητής”... που χάθηκε κάπου στην Αμερική
Ο Κώστας ...ο “μεγάλος”...που έκανε τα καλύτερα ζύγια....
Ο Γιάννης ....ο “μικρός” ....που έκανε τα καλύτερα “κοψίματα”
Ο Θωμάς ....ο “κατάσκοπος” ...που έφερνε τα νέα από τους αντιπάλους της άλλης γειτονιάς.
Ο Κώστας...ο Γιάννης ...ο Θωμάς ..είναι ακόμα εκεί
Στο οικόπεδο όμως στέκει πια μια πολυκατοικία.

Pierot

Πήγε κάμποσα χρόνια πίσω σήμερα.
Σε κάτι χωμάτινους δρόμους
Σε κάποιες αυλές ,σε ξέφραγα οικόπεδα.
Μ' ένα πράσινο ρούχο,με χάρτινα τεράστια κίτρινα κουμπιά
Κι ένα ψηλό καπέλο
κι αυτό με κίτρινα κουμπιά.
Και κορδέλες ,πολλές πολύχρωμες κορδέλες
ένα δίφραγκο το πακέτο.
Κόκκινες,κίτρινες,πράσινες,μπλέ
Και μικρά χαρτάκια σ'όλα τα χρώματα
ένα πενηνταράκι το πακέτο
απ'το μαγαζάκι της κυρά-Καίτης
...απ'εκείνο το μικρό παράδεισο.

Οι κορδέλες άνοιγαν στο ελαφρύ φύσημα
κι απλώνονταν ψηλά ...στριφογύριζαν ...έκαναν κύκλους
Και τα μικρά χαρτάκια
πολύχρωμες νιφάδες χιονιού
στροβιλίζονταν ψηλά
κι έπεφταν απαλά.
Τα μάζευε ,ένα μικρό κουβάρι
τα ξαναπέταγε ...τα ξαναμάζευε.
Επρεπε να κρατήσουν όλη μέρα.
Δεν είχε άλλο δίφραγκο,ούτε άλλο πενηνταράκι.

Περίμενε μ'αγωνία απ΄το πρωί.
Με το πράσινο ρούχο και τα πολύχρωμα χαρτάκια
κρυμμένα στην τσέπη.
Περίμενε το σύνθημα
πως φάνηκε στην πάνω γειτονιά
Και έτρεχε να περιμένει στην γωνία
Να φανεί με τις πολύχρωμες κορδέλες του
γύρω απ'το ψηλό κοντάρι.
Να τρέξει να στροβιλιστεί ,να μπερδευτεί
να χορέψει στο τρελό γαιτανάκι.

Τρελλό πανηγύρι στημένο στο σταυροδρόμι.
Μικροί μασκαράδες,πολύχρωμοι σαν τις κορδέλες τους
στροβιλίζονταν τριγύρω σαν τα μικρά χαρτάκια τους
Ετρεχαν στις αυλές ,πήδαγαν σ'αφραχτα οικόπεδα
σήκωναν σκόνη στους χωμάτινους δρόμους
γέμιζαν ήχους τις γειτονιές .

Και μετά φαινόταν ο αρκουδιάρης.
Eβλεπε απ΄το βάθος του δρόμου
να πλησιάζει ο γέρος γύφτος
με την καφετιά του αρκούδα.
Η παρασταση δινόταν πάλι εκεί ....στο σταυροδρόμι.
Το ντέφι παλλόταν δυνατά στον αέρα
κι η καφετιά αρκούδα χόρευε στο ρυθμό του.
Ορθια στα πίσω πόδια λίκνιζε αργά το βαρύ κορμί της
έπεφτε στα τέσσερα,έγερνε δεξιά, αριστερά
κυλιόταν στο βρώμικο χώμα
και ξανά ψηλά στα πίσω πόδια
στο ρυθμό που χτύπαγε το ντέφι.
Οι κίτρινοι χαλκάδες γιάλιζαν στον ήλιο
και δεκάδες έκπληκτα μάτια άνοιγαν διάπλατα
στο θαύμα και στο μεγαλείο του τεράστιου ζώου.

Πήγε κάμποσα χρόνια πίσω σήμερα.
Σε κάτι χωμάτινους δρόμους

Σε κάποιες αυλές ,σε ξέφραγα οικόπεδα.
Μ' ένα πράσινο ρούχο,με χάρτινα τεράστια κίτρινα κουμπιά
Κι ένα ψηλό καπέλο
κι αυτό με κίτρινα κουμπιά.