Φλούδα από Λεμόνι..

Της ήρθε στο μυαλό εκεί που έφτιαχνε το αυγολέμονο.
Ηταν η ώρα που έστιβε τα λεμόνια και το λεπτό τους άρωμα

είχε απλωθεί στην κουζίνα.
Ας είν'καλά η λεμονίτσα στο εξοχικό,σκέφτηκε
Ωραία λεμόνια κάνει!Χοντρόφλουδα μα ζουμερά.
Αφησε στην άκρη τη στιμμένη λεμονόκουπα και συνέχισε την δουλειά της .
Το αυγολέμονο πέτυχε και το καπάκι έκλεισε την κατσαρόλα.
Οι λεμονόκουπες στο πάγκο της κουζίνας περίμεναν να έρθει η σειρά τους .
Το άρωμα τους εξακολουθούσε απλωμένο στην κουζίνα .
Η ματιά της έπεσε στη λευκή αφράτη ψύχα.
Εικόνες και μυρωδιές απ΄τη μεγάλη κουζίνα του πατρικού της ήρθαν ξαφνικά.
Τότε που περίμενε την γιαγιά να της καθαρίσει τις χοντρές λεμονόκουπες
και να βυθίσει την λευκή τους σάρκα στο κουτί με την ζάχαρη.
Ετρωγε την μία ,έπαιρνε την άλλη στο χέρι κι έτρεχε στο δρόμο,

να συνεχίσει το παιχνίδι.
Ηταν το εύκολο γλυκό της και το αγαπημένο.
Εδω που τα λέμε δεν είχε και πολλές επιλογές.
Το γλυκό τριαντάφυλλο απ'την αγριοτριανταφυλλιά της αυλής ,

το δοκίμαζε μόνο την ημέρα που το 'φτιαχνε η γιαγιά.
Απ' την ώρα που το γλυκό κρύωνε και το 'βαζε στο βάζο εξαφανιζόταν.
Την είχε παρακολουθήσει κρυφά πολλές φορές ,μπας και ξετρυπώσει την κρυψώνα.
Αδικος κόπος! Η γιαγια ήταν παμπόνηρη κι εύρισκε πάντα τρόπους να το εξαφανίσει.
Ο σιμιγδαλένιος χαλβάς που έφτιαχνε η μανα της μοσχοβόλαγε το σπίτι με την κανέλλα του .

Καμιά φορά και τα κείκ και τα ραβανί της .

Μόνο που δεν είχε συχνά το κουράγιο να τα φτιάχνει έτσι καθώς γύριζε κάθε μέρα αργά απ'τη δουλειά.
Κι όσο για τα σιροπιαστά της γαλακτομπούρεκα μοσχοβόλαγαν το σπίτι μόνο στις γιορτές.
Ετσι περιοριζόταν στις “κουταλίδες “ της γιαγιάς με τη ζάχαρη και την κανέλλα ,στο βρεγμένο ψωμί με ζάχαρη και στις λεμονόκουπες.
Πού της ήρθαν τώρα όλα αυτά?
Κι όμως πόσο χαρούμενη γινόταν τρέχοντας στο δρόμο έχοντας στο χέρι μια λεμονόφλουδα βουτηγμένη στη ζάχαρη?
Σκέφτηκε τις τούρτες,τις κρεμ ω σοκολά ,τις μους ...τα μπράουνις ...
Σε τι απλά πράγματα μπορεί να βρούμε τη χαρά...

Καθάρισε προσεκτικά τη στιμένη λεμονόκουπα.
Ανοιξε το κουτί με τη ζάχαρη.
Βούτηξε μέσα τη λευκή αφράτη ψύχα κι οι κρυσταλλικοί κόκκοι
γυάλισαν στο φώς της λάμπας.
Την έφερε στα χείλη κι έκλεισε τα μάτια.
Εικόνες και μυρωδιές απ΄τη μεγάλη κουζίνα του πατρικού ήρθαν και πάλι .

Εκλεισε το φώς .
Δεν ήθελε τώρα να την δει κανείς!